Kasiyahan sa Likod ng Pag-asa
Kung napapansin niyo ang pagtaas ng bilang ng kahirapan sa ating bansa, mapapansin niyo dito na mga bata rin ang naaapektuhan nito. Dahil sa kakulangan ng pera, imbis na mga magulang ang magtrabaho at tutulungan lamang sila ng mga bata, pati mga bata ay nagtatrabaho na rin sa kanilang murang isipan. Kaya naman hindi sila makahanap ng mga bagay na katutuwaan nila. At isa pa kapag sila ay nagtatrabaho, hindi na nila naiisip ang kanilang pangsariling kailangan. Ang unang napasok kasi sa kanilang isipan ay kung paano nila mapapakain ang kanilang pamilya. Kaya ang kanilang kalusugan ay naaapaktuhen na din. Isa rin itong dahilan kung bakit lumalala ang kaso ng malnutrition. At unti-unting dumadami ang kaso ng child mortality. Kaya kung tutuusin kailangan din nila ng sapat na pangangailangan, sapat na gamot kung may sakit, at ang pinakamahalaga ang kanilang kasiyahan sa buhay nila.
May mga bata namang mapalad dahil nabigyan sila ng pagkakataong magkaroon ng maayos na pamumuhay. Nakukuha nila ang kanilang sariling pangangailangan. Nagagawa nilang maging masaya kahit na malayo pa ang kanilang mga magulang sa kanila. Dahil na rin sa pagkakaroon nila ng sapat na pera pangbili ng kanilang ninanais.
Subalit hindi pa huli ang lahat. Marami pa tayong maitutulong sa kanila. Katulad na lang ng kaunting donasyon ay mapapasaya na ang klanilang damdamin. At tumutulong din naman ang Red Cross dahil nagbibigay donasyon sila ng mga hindi na ginagamit na mga damit. Kaya naman masasabi natin na kung tayo ay mag-iisa masosolusyonan natin ang lahat ng bagay ng magkakasama.
Ganito ang maibibigay ng kaunting tulong natin. Kahit sa isang maliit na bagay nakakapagpasaya na tayo ng damdamin ng iba. Hindi lamang sa panlabas na pagpapasaya sa kanila kundi hanggang taos pusong kasiyahan.
No comments:
Post a Comment